KÜSKÜNÜM

Ben küskümün hayat sana
Bire dokuz, dokuza bir verdin
Bir kabuk ekmeğe hep süründürdün
Yanlışlıkla mı bir dünya verdin bana…

Sanki yırtık bir torbanın dibinden düştüm
Hamalın suçunu bana yıktın
Düştüğüm yerde hep itildim, kakıldım
Yanlışlıkla mı bir dünya verdin bana…

Ya akıl vermeseydin, hayvan eyleseydin
Ya da beni bir insan eylemeseydin
Bu vicdanla süründürmeseydin
Hesabım yok derdim mahşerde sana…

Kim koydu beni bu tavaya
Yaktı, yaktı pişirdi hevaya
Ne istedimse baktım havaya
Ben küsmeyim de kim küssün dünyaya…

Akıl verdin kısmeti kestin
Şans desem, hep karavana dedin
Ben kimin günahını çektim
Verdiğin bu hayat mı bana…