Lâl Hâli

Hislerimi yontan şedit bir rüzgar misali esti hep mânen,

Halbuki ulaşmak çabasındaydım arınmış sevdaya yakînen,

Hasret çoğalır, azalır ama yinede içim burukken daha içten sevdim tahminen,

Silindikçe gönlümden, damağımın kurumasına aldırış etmeden tattım senden zikren,

Oysa her şey buz gibi gecelerde kaskatı kesilemediğimden,

İlikleri donduran soğuğu yarıp geçtiğimden,

Hüzün mayınlarına basıp paramparça olurum, yandıkça soğurum, donukluğum kördüğümden,

Oysa her şey, menekşeyi koklamaktan vazgeçemediğimden,

Dramatik bir tını, dolunaylı bir gece ve ruhumu okşayan bütün sessiz sözler,

Ne boş bir arkadaş ne maskeli bir dost ne de şehvânîyetli bir sevgili,

Hissî, derûnî, bâkî, sâfî, öyle bir sevgi ki sükûtta diller.