Hiç bu kadar kendi başıma olmamıştım. Kendi başımla bu kadar başbaşa kalıp,bu kadar değişik bir haz yaşamamıştım. Tavırlarım onlara göre bencillikti,fakat belki de ilk defa bencil olmak bana bu kadar iyi geliyordu. Artık onları anlamaya çalışmıyordum. Onların bana şaka kisvesi altında yaptıklarını tölere etmiyor,direk tavır alıyordum. İşime gelmediği yerde ortamı direk terkediyordum. Önceki benle alakâm yoktu. Kelimenin tam anlamıyla "lanet" bir insan olmuştum. Öyle ki zehirim sevdiğim insanlara bile bulaşıyordu. Bunca yıl onları anlamak için saefettiğim çabalar kendimden uzaklaşmama sebep olmuş,onları kaybetmemek için bağıra çağıra derdimi anlatmam stresli yaftasının yaptırılmasına sebep olmuştu. Şimdi de iyice asosyal oldun,neden insan içine çıkmıyorsun diyorlar. Kendim olmak istediğim,kendi günah ve sevaplarımı yaşamak istediğim için beni nasıl dışladıklarını unutmuş gibiler. Ben en saf duygularımla sevgimi ifade ederken,suratıma bakıp "bize ayak uydurmayanla,verdiğimiz emeklere lâyık olmayanla işimiz olmaz,sileriz" diyen onlar değilmiş gibi şimdi bana "noluyor sana" diyorlar. Var güçleriyle çırpınıyorlar,lanetli değişimimde beni nasıl sorumlu tutabileceklerini düşünüyor,bu uğurda daha da kırmaktan vazgeçmiyorlar. Oysa anlatmaktan yorulan bir insanın sessizliğe bürünmesi bu,anlaşılamamanın acısını susarak çıkarmak. Yıllarca yüzüne tükürseniz "Yarabbi şükür " diyen bir kadının,sizin şaka anlayışınıza daha fazla direnemeyip alınganlığa bürünmesi. Yaptığım şeyin doğru olduğunu iddia etmiyorum,hatta bu halimi sevdiğimi de söyleyemem. Ancak bana başka bir yol bırakmadınız. Sizin kendi hayat görüşünüzün sorumluluğunu almayışınız itti beni bu çukura. Yoksa kim ister,en hararetli sohbetlerde sessiz kalmayı,sürekli dalıp dalıp gitmeyi,sessiz bir stres tarafından beyin hücrelerinin uyuşmasını kim ister. Hümanizmi var gücüyle savunurken,bir anda herkesten uzak bir yaşam seçmeyi,üstelik onu yiyip bitirecek bir can sıkıntısına rağmen bu yolu tercih etmeyi kim ister. Anlaşılmayan her fikir ölümle sonuçlanıyor nihayetinde. Reelde ya da hâyâlde. Aşağılayarak şaka yaptığınız her insan bir gün şakasız,insansız bir hayatı tercih ediyor. Keşke "dini değerlerimiz var " kisvesi altında her türlü kısıtlamayı yaparken,Kutsal kitapta "sözün en güzelini söyleyin,olur ki şeytan aranızı bozar" diye güzel söze anlayışa atıf yapılan onlarca ayete de riayet etseniz. Keşke bu kadar herşeyi bilmeseydiniz. Tek derdiniz en iyi olmak,etrafınızdaki herkese ve herşeye hükmetmek. Sizi mükemmelliğinizle başbaşa bırakıyor,ben aranızdan ayrılıyorum.