İlk kez tadıyordu kadın, aşkı.
Oysa ki adam daha önce yaşamıştı tüm bunları.
Bıkmıştı, zevk alamıyordu hayattan.
Önüne bir adam çıktı.
Aynı şarkıları paylaşabileceği.
Aynı boşlukta.
Kadın hakim olamadı kendine.
Oysaki adam uyarmıştı onu.
Ve kadın sustu.
Çünkü adam cevap vermiyordu.
Soyutlanmıştı hayattan.
Kadın artık anlamıştı adamı.
Aşkı tattığı kadar, hüznü de tadacaktı.
Kadının adama ihtiyacı vardı.
Adamın da kadına.
Ama bir bütün olamazlardı.
O yüzden bir şarkıya sığındılar.
Ellerinde olmayan hayatlarını,
Tek bir şarkıya sığdırmışlardı.