Lütf-u Yezdân

Lütf-u yezdândur mehâbet kim ider hak ol şiâr
Meni bî had mene terk idme ne ol deme kaâr
Sadr-u ülfet kılsa men sahrâda bîdâr hem diâr
Kime şettâm-u Ğarîbî kime meddâh-u şuâr

Hânegâh kem öfke çeşm-i bed levmu lânet lâş kusar
Hemegân hem mih sayub tâ mihne hem hayli mihâl
Varsa hengâm-ı rûz-u şeb ân zinde-i zindânum kılar
Kime seyyar-u Ğarîbî kime deyyar-u nihâl

Aşk-u dilefgâr ve hem bîzâr menim hem sû-i hâl
Hele kimdur meni ol zîr-u zeber zâr-ı mahv kılar
Hem bilur bî çâreyem hem mübtelâyım arş-ı zühal
Kime küttâb-u Ğarîbî kime ressam-u suâr

Nesne-i dest-i hikmet bilur hemdir medâr-ı şeytân kılar
Ola hem pâye-i nasîb-i ilm ne o sûddur ne behre
Hâcesuz mevkî bulur keyf mâ yeşâ fetva kılar
Kime settar-u Ğarîbî kime gaddâr-u çehre

Ol hıyânet hem ihânet hem hemâheng curm-i dehre
Hezeyân kılsa o rağbet meni efsunla fesâr
Kim dilâver olsa kaldurmaz bu dermansuz zehre
Kime tevvâb-u Ğarîbî kime makbule kılar