MASALLAR ÜLKESİ

Yine bir gün bitmekte ömrün yapraklarından,
Güneşin muhteşem kızıllığı gidiyor ardı sıra,
Bir gün daha batıyor gözlerinden geceye.

İçimdeki hasret ateşi, kor olmuş,
Güneşin yakamadığı cihanımdaki beni yakıyor.
Bugün bir kez daha anladımki sensiz olmuyor,olamıyorum ben,

Dokunmanı istiyorum tenime,
İçinde saf sevgi olan bir yapınla.
En sevdiğin çiçeğe dokunur gibi,
Bir resme resmin hatırasına dokunur gibi,
Güzelliğinin gizeminde kayboluşum ben,
Gülüşüyün gelincik kırmızısına bulanmışım ben.

Yine oturmuş yalnız seyrediyorum güneşin batışını,
Batarken yüreğime batıyor hüzmeleri,
Her geçen gün biraz daha eskiyorum,
Biraz daha eksiliyorum,
Senden uzak kaldıkça ruhum çürüyor benim.

Gece çöktüğünde odamda,
Yüreğim sana esir düşüyor,
Avuçlarına emanet ediyorum duygularımı,
Kaybediyorum kendimde kendimi,
Gecenin ilerleyen saatlerinde,
Sen oluyor bütün benliğim.
Seni özlüyorum bekliyorum Rabbime seni dileniyorum.

Yokluğunda biriktiriyorum seni,
Sensizlikle boğuşuyor bütün şiirlerim.
Sensiz azalıyorum bitiyorum,
Hüznümü yokluğuna hapsediyorum.
Yalnızlığı sensizliğimle masallar ülkesine gönderiyorum.

Önce kokunu çekiyorum içime nefes niyetine,
Sarılıyorum ruhuna sonra hiç bitmeyesin diye,
Sonra seni bende buluyorum,
Özlemlere bürünmüş ay yüzün,
Yıldızlar kendinde seni aradığımdan habersiz,
Gözlerinin müebbetine kesilmiş cezam,
Ve sen oluyorum sen kaliyorum,
Seni çok seviyorum bil yeter.