MAVİ

Mavilerin resimlerini çizen ressam, şarkıların sesi olan.

Yaram o kadar var ki kapatmaya çalışamayacak kadar yaralıyım.

Kelimelerimin bittiği yerdeyim, tükendim.

Anlaşılmaz oldum, soldum..

Sessiz kaldım yaralarımı sardım.

Kalbin nereye attığını bilmeden gitmesine izin verdim..

Yaralarım kapanmıyorsa, kalbim atsın dedim.

Bana öyle bir ruh verdin ki, ismini bile söyleyemiyorum.

Ya da unuttum bahsetmiyorum yaralarıma kanamasın diye değil kanmasın diye.

Görkemli hava da  nefesini bulamayacak kadar kayboldum.

Aşka soygun ben, soyulan oldum.

Yara açmayı bilmeyen ben, tuz bastıran oldum.

Ah seven olmaya korkan ben, sevgisiz oldum.

Bir zamanlar nefeseni ensemde hissediyordum.

Şimdi kayboldu halisilasyonlar.

Hani nefeseni bulamayacak kadar kayboldum ya, hissedemeyecek kadar da uzak kaldım.

Tutuğum nefesimi bırakıyorum şimdi.

Yüzümdeki çizgileri siliyorum.

Yaralarımı temizliyorum.

Temiz olmayan kalbim kaldı, ellerinle dokunduğun kalbim.

Ben nefes aldım ya şimdi zaman değişti ellerinle tenime tekrardan dokundurmam.