İnsanlar derinliklerini bilmediği kalbe girer
Bir de emek verip mayın bile kazar kazdırırlar kalbin sahibine
Sonra kendileriyle birlikte kalbi
Maviyi siyaha beyazı gri ye
Unutulan siyahı da kalbin yekününe bırakır
Yol han edecek kelam bulunmaz eder
Bu mayın tarlası
Bu aşkın verdiği taviz dösenen mayındır
Şikayetler bu mayınların tam ortasında bir patlayışındır
Çalışsında ortada bir o kalsın istemek
Emek vermiş diye hak mı doğmuş yıkmaya
Kelam edemeyişin niye
Huzurun kalbimdeki evin değil
Yıkılmış kalbim olsun
Alışılmış bişey bu
Herkes emek verdi veya vermiş zannedip
Kendinde bir İlahi kudret bulup
Bir an sahibimmiş gibi olup
Kalbim binayı döşediği
Emeğinin karşılığını alıyor
Ben sokakta çok yalnız yürüdüm
Kalbimin ekmeği olmaz
Olamaz benim