İnsan kalmak!

Mazi denen kavram ateşten gömlek de olabilir...
Hasret dolu özlemde...
Yaşadıklarının ya da yaşayamadıklarının bir geometrisidir işte...
Kimi güzel günlerin hasretindedir.
Kimi sıcacık bir yuvanın...
Kimi en deli sevdasının derdinde...
Bir dakika sonrasının da maziye dahil olacağını bilmeden yaşıyoruz hayatı.
Sanki hep şuan ki zaman içinde hapsolacakmış gibi...
Oysa her salisenin bile özlemle raks ettiği gerçeği burun ucundayken...
Kırarak yada kırılarak büyüyoruz.
Yaşantılar, yaşatılanları sindirmek ve yön bulmakla cebelleşiyor ateş misali.
Bir bakır gibi eğilerek...
Bir ateş gibi harlanarak.
Yada bir pul gibi harcanarak...
Kendini sorguluyorsan eğer...
Sana söyleyeceklerim var...
Sen çok değerlisin lafları etmeyeceğim
Çünki her insan tek yaratılmış bunun söylemesine gerek bile duymuyorum.
Ama sana bir sır vermek istiyorum.
Kırıldıkça büyüyorsan kıranların birgün kapını tekrar çalacak olmalarını bil...
Yanarak büyüyorsan, yüreğine su gibi akacak insanlar çıkacak karşına umutlan...
Maddi olanaklar yüzünden sürekli ezildiğini büküldüğünü hissediyorsan dur!
Başkalarının tozpembe gösterdikleri hayatların kirli yönlerini görmeye çalış!
Kendi kazancın 1 lokma ekmek de ediyorsa sakın bükülme!
Çıkarları için insan satandan, şiirden bir gram anlamayana,
Anası ile anlaşamayandan uzak dur!
Bir başkasını satan seni de satışa çıkarıyor!
Şiirden gram anlamayan sevginin yanına yaklaşamıyor.
Onu doğurana saygı duymayan, empati yapamayan sana neler yapmaz!
Bir de aşk!
Birgün kalbini hançerleyen yaraların sahibi aklına gelmediği zaman da kapını çalıyor,
Af dilemeyi beceremese de sana varlığını unutmadığını, pişmanlığını sunuyor!
Sadece inandığın doğruya!
İnsan kalma çabana!
Hayatı kucaklamaya çalışan sevgine sahip çık!
Gerisi inan ki aklın almayacağı şekilde kalbine mührü vuruyor ✌️
Sevgiyle...
Hayriş????
05:08 / 12.02.2022
Cumartesi