Ey yâr seni gördümde revirlerde uyandım
Yalnız sana göñlümde metânetle dayandım
Göñlüm dile gelmezki desin ben seni sevdim
Âh göñlümü ben kimlere çok kimseye verdim
Yak ! lâv gibi haşmetle severken seni rûhum
Bak dağ gibi heybetle yanarken sana rûhum
Sen vur deli göñlüm seni görsünde düzelsin
Göñlümde yakarkende vururkende güzelsin