Melankoli 7

Gözler diye başladı konuşmaya...Durup ,"sâhi gözler ,ne zaman anlamını kaybetti."dedi Sessizce aynanın karşısına geçip gülümsemeye başladı.o an gözlerinde oluşan ışıltıya baktı.Kendine bu kadar bakmaya korkarken nasıl bu kadar parlak olabilirdi ,diye düşünüp durdu.Kendi kendine tekrar söylenmeye başladı,"acıların yansıması nasıl bu kadar parlak olabilirki ?" Bu sözlerin ona verdiği ağırlık ile gözünden süzülen yaşlara baktı.Bu yaşlar onu gülümsetti.O da anlamıştı onlarında ondan yana olduğunu.Sonra kendine baktı ve dediki:Gözlerin içindeki filmler bize tat veriyorsa eğer;Neden mutsuz sonla bitiyor?"Bu sözün ona verdiği anlam ile yaşamına devam etti.Gün geçtikçe aynanın karşısında gülümsemeye devam etti ve ne olursa olsun parıltısından korkmadı.