Aslında melankoli çok yanılsama bir hâldir. Çünkü eğer ona ulaşmaya çalışırsanız kaybolur ve mutlu olursunuz. Melankoli'nin ne kadar komik olduğunu anlamak kolaydır. İçine bakmaya çalışsanız boştur bir şey görünmez, ama bakmazsanız kalbinizde ses yapıp durur. Ondan kaçarsanız o sizi yakalar. İnsan durup kendini 50 dakika inzivaya çekmeli her gün. Eline bir bardak su alıp yudumlarken gökyüzüne bakabilmeli. Huzur bu kadar basit. Melankoli bir şeytan ve nefs aldatmacasıdır. Bataklıktır, ve çırpınan içinde boğulur. İnkâr kibirden gelmiyor muydu (Egoisme de refus)? İşte tam bu sebeple bırakın kırılganlığı gitsin. Ya hedeflerinize ya da inancınıza yürüyün gitsin. İnsan değişen dünyanın gerisinde kalıyor bazen. Sevecen olmayı öğrenmek gerek. Avuntu değil bunlar benim tecrübelerim. Siz yine de yargılamadan önce bir deneyin derim. Felsefede de denir: Yargılanmak istemiyorsan yargılama.