Biraz kendimden bahsedeyim
15 yaşında hic kimse tarafından sevilmeyen hoşlanılmayan biriyim kötü biri deyilim aslında
Her ne olursa olsun doğruları söylerim buda insanları benden uzaklastirir
Gecmise gidiyorum da çocukken hersey cok güzeldi
Yemek yemek uyumak sokaklarda oyun oynamak...
Büyüdükçe sorunlarda büyümeye başlıyor
Ben aslında hickimseye zararı olmayan kendi dünyamda yasayan biriyim kimsenin ufacik kötülüğünü istemem ama dışarıdan hep yanlis anlasilirim ön yargı bilirsiniz ya işte.
Hic arkadaşım yok neredeyse aslında vardi onlar da beni istemediler zaten bir süre sonra aslında bir kac yıl
Intihar etme dusuncelerim cabalarim vardi ama simdi sacma geliyor
Direnicem
Ve geride bıraktıklarıma bakıp kahkaha atıcam
Benim gibi insanlar var biliyorum gülumseyin herseye rahmen gülümseyin hic bir sey sizi yikmasin
Bir gun gulumsemeniz kahkahaya donusecektir pes etmeyin
Eger iyi arkadaslariniz iyi aileniz varsa kiymetini bilin
Arkadaslar ikinci ailedir hadi çıkın eglenin arkadaslarinizla
Aile herseydir onlara sarilin onlara cok sevdiğinizi soyleyin
Bende yalnizligima geri döneyim
:))