mevsim

hepsi gelir geçer mevsimlerin
ayrılıklar değilde
mevsim değirmeni öğütüyor
hepimizin içindeki daneleri

kakülünü süzdüğüm zamane her kadının düşündürdüğü
o kalbi güzelmi sorusu kadar ardniyetsiz danelerin yanına
tanıdıklar eş dost akraba
o değirmene zehir katıveriyor bir nevi
hisler birer birer kahroluyor
zehir vucuda yayılıyor
bir insan ne düşünür
anı bitirmekten başka
evi başına yıkılır
ev gidince yerine ne kalır
kırık bir vazo mu
vazo bana teker alır mı
teker değirmen olsa bile mi ne olur
değirmen boş kalır
bana teker değil kanat alın
tüyleriyle toprağa girmek istediğim
yargılarınızla beraber beni de çöpe atın
kanımdaki kurtlar doymadılar
beynime giden şekerleri yiyorlar
bana ne zaman şeker ulaştıracaksın kalbim
beynim bi çukurdan ibaret
içerde para baronları zamanında masa sandalye kurmuş
ben dansöz değildim baba
ben dansöz olmaya karar vermişim gibi görünüyo
peki ya ordaki tıkalı damarlarımı kim bağladı anne
ama merak etmeyin şimdi hepsi birer dansöz olmak zorunda
ben yapıyorum sadece ben tek başıma ben tek başıma biz olduk
korkmayın bütün dünyanın içinde
karanlıkta tek görebilen benim
ve katilleri benim
ve burası artık şeker havuzu
ve artık onlar dansöz
ve müzik artık phonk