MİLADI HİÇTEN

Ve sen benim yüreğimden kaçmaya çalışırken öldün bugün. Miladını yok sayıyorum. Gidişini hiçten! Gidişin ile kal diyorum hatıralarımda... Hiç gitmemişçesine içimden…
İçimde korkunç bir umutsuzluk peydah oldu. Binlerce gidiş, binlerce geri dönmeyiş aklımın tavanlarını kemirip durdu. İçimden korkuyorum. İçimden nefret ediyorum, içime lanet olsun! Kendimi ne diye kendime kusuyorum? Akıl işi değil bu! Kendimden başka kimsem yok! Ve ben bu boktan ruhu bu kapta bir türlü pişiremiyorum. Çiğ unutulmuşluklarıma da lanet olsun!
İçimde korkunç bir umutsuzluk peydah oldu.
Kendimi kendimden kürtaj edemiyorum!


Uykum değil umudum yok benim.

Ruhuma yapışan simsiyah günahları lanetliyorum!

Uykum değil umudum yok diyorum.

Anlıyor musun?

Özlem Ayşe Çiçek