Mimoza çiçeğim

Biliyorum kavuşur böyle seven
Sana vurgun bu yürek bil ki ezelden
Kırık dökük bir kaç dize belki
Belkide bir ömürlük tek bakış, kavuran
Ruhun ruhuma tutsak, mazide kalan
Ve ayrılık, müptela olduğum gözlerine elvedam...

Biliyorum kavuşur böyle seven
Ah hârelerin bağrımı delen
Gel ömrümün güz çiçeği, n'olursun
Kar beyaz roman kirlenir, kor olur bu sevdan
Sensizlik çalar kapımı hüzün perdesinden
Ve yalnızlık, dost bildiğim beyaz kefen...

Biliyorum kavuşur böyle seven
Gidişin ardından kaçıncı sabah bu ümitleri tüketen
Adımladığım kaçıncı çıkmaz sokak?
Tökezleyen yüreğime kaçıncı darben bu?
Bakışında gizlediğin kaçıncı git deyiş?
Şimdilerde bir kaç dal seni yâdeden
Ve sessizlik, öylece derinden içime çılgınca düşen...

Biliyorum kavuşur böyle seven
Tek gülüşüne darbeder bu bir leyl vakti giden
Sonu olmayan hasret tütsüsü siner üstüme
Sanki ölümsüz gibi durur yüreğimde izlerin
Ardında kalan bir parça anı, bir parça keder
Ve şarkılar, her notada seni içime işler...

Biliyorum kavuşur böyle seven
Son nefesini verir darağacında bekleyişler
Bu gemi dönmeyecek limanıma, biliyorum
Lakin her gece düşümde seni anıyorum
Özgürlüğü çalıyorum deniz gözlerinden
Ve denizler, seni hapseden derin dalgalara...

Biliyorum kavuşur böyle seven
Vuslat uzak ya bize, nerede neden
Ruh ayaklar altında, ince kesik yarası
Daha erken yorulmaya, az daha dayan
Olsun;
Sen gelmesen de mimoza çiçeğim
Bu ruhtan seni silmeyeceğim...
°°°°°°°°
*Benim bütün derdim özlem
Biliyorum kavuşur böyle seven
Biz bir elmanın iki yarısıyız
O en çok sevdiğim ve ben*