Bir uygarlık yok oluyor
Binlerce insan sokaklarda, haykırıyor
Ben gömlekteki kan lekesiyim
Bir şehrin üzerinden dumanlar yükseliyor
Harabe bir binanın içinde bir melek var
Gökyüzüne doğru yükseliyor
Hiçbir şeyim yok ama içimde umut var
Öylece bekliyor
Melek düştü yere
Ağlamaya başladı titreyerek
Silahlarına sarıldı pis barbarlar
Meleği aldım ve sakladım onlardan
Melek bir şeyler anlatmaya çalışıyor bana
Kurşun ve patlama sesleri bastırıyor sesini
Gözümü kapatıp bağırıyorum avazım çıktığı kadar
İkimizi de kurtarıcam bu savaştan