Muhtaç Olmak

Sözlerine nasıl baslayacağımı bilmiyorum. Ve ne yazacagimi da sadece içimden bu boş satırları doldurmak geçiyor. Ne ile dolduracagimida bilmiyorum. Umutsuzluk icinde kaybolmuş bir adamım. Tüm herşeyi bir fotoğraf tekrardan baslatirmi? Daha düşünüyorum. Artik kimseye de guvenmiyorum. İnsanlar hain,yüzsüz. Deli gibi tutunacak bir dal ariyorum. Yardim et bana. Kendimi yazılara kilitlemek istiyorum. Kaybolmak ve hic olmak istiyorum bu satırlarda. Satırlar kabul eder mi beni? Bilinmez. Ne kadar kotu birşey yapmış olabilirim ki. Öyle bi yerdeyimki. Muhtacim ağzından çıkan tek bir kelimeye. Korkuyorum bu is platonik lige doğru gidiyor. Her zerreni özlüyorum. Muhtacim sensizlikle Aç bırakılmış özgürlüğüme. Hala neden boyle olduk diye düşünüyorum. Ama bulamıyorum. Sokakta peçete satan çocuk gibiyim. Muhtacim senin elime sıkıştıracagın üç kuruşluk sevgine sevgili. Eğer birgün tekrar birlikte olursak bu yazıyı silecegim. Muhtaç olmak kotu bir duygu imiş. Diyecek başka söz sarf edilecek güç kalmadı sevgili.

#AnonimBEY