Ne garip bir dünya! Eskiden birşey alacak imkan yoktu, zor geçinirdik. Ama etrafımızda güzel insan çoktu, muhabbette ederdik, komşuda yemekte yerdik. Şimdi bakıyorum da herşeye imkan var, yeter ki almak iste. Lakin ; şimdi o güzel insanlar yok, istediğin kadar iste, ne komşu kaldı, Gönüller’de. Ne de insan kaldı, sokak köşelerinde.
İslam KARAGÖZ