Gecenin sarhoşluğu çöktü üstüme.
Issız bir sokağın başında birkaç saat önce yağmış yağmurun izlerine bakıyorum.
Minik gölcükler...
Kağıttan gemileri yüzdürmek için ne de güzel bir yer!
Çocukluğuma dönmek için ne güzel bir yer,bir zaman.
Sanırım ben,ben en çok çocukken mutluydum. Mesela 6 yaşımdayken.
Tek derdim çizgi film izlemek,oyun oynamak ve uyumaktı.
Özledim...
O günleri arıyorum çünkü. Hem de çok.
Her anının ayrı bir yeri vardır derler.
Mesela ben seninle geçirdiğim o güzel anıları, sol tarafımda taşıyorum.
Bilmem sen onları nerde taşırsın?
Yada taşımazmısın yoksa?
Unuttun mu çoktan?
Demek öyle.
Neyse zaten bende vazgeçtim gözlerinden.
Gülüşünden.
Alnındaki o küçük çukurdan.
Sahi ben ne ara seni bu kadar iyi ezberledim.
Yoksa seni unutmaya çalışırken mi?
Tabii ya.
Kim bilir nerdesin şimdi?
Kiminlesin?
Kimlerinsin artık sen?
Yanındakine söyle;
Saçlarının bozulmasından nefret edersin,bende zaten dokunmaya kıyamazdım onlara,
Aman ha seni sakın sinirlendirmesin,yoksa şimdi sen söylenmeye başladın mı 2 saat susmazsın. Ne dediğini anlamam ama,
Susma sen.
Ben seni dinlerim. Anlamam ya!
Ama olsun yinede dinlerim işte.
Kulağıma fısıldanan en güzel şarkıdır,sesin.
Bilirim olmayız,olamayız biz artık.
Olsakta ne fayda?
Islanmış iki dal parçası,yanar mı tekrardan?
Yok.
Biz...
Ne sen kurşun askersin ne de ben prenses.
Hatırlıyor musun? Birşey demiştin.
'İnsan hayatıda böyledir,mum gibi eriyip biter.'
İşte ben, sen eriyip bitme diye kendimi yaktım.
Şu kadarcık kaldım işte. Hani tekrardan canlansam hemen eriyip yok olacağım.
Varsın yok olayım,beni sen yaktıktan sonra umrumda olmaz yok oluşum.
Varsın son nefesime kadar sana iğne deliği kadarda olsa yol gösterebileyim.
Hani derler ya ölümüm senin elinden olsun.
Olsun..
Senin elinden olsun.
Sana son birşey söyleyeceğim.
Korkma öyle çok birşey demeyeceğim.
Zaten yatıcam birazdan.
Yok uyku bastırmadı da sol yanıma bir sen çöktü birden.
Neyse.
Her gece olan şeyler işte.
Alıştım ben artık.
Kronikleşti bende artık bu Sen'sizlik hastalığı.
Son olarak Sevgilim 'İnsan hayatıda mum gibidir,eriyip biter. Önemli olan eriyip bitmesi değil,önemli olan mutlu bitmesidir.'