okuduğum bir kitaba göre mutlu olmak için çok çaba harcamamıza gerek yok aslında mutlu olduğumuz anların mutlu olduğumuz an olduğunu anlayamıyoruz o kadar mesela eve geldiğimizde annemizin en sevdiğimiz yemeği yapması. Çok sevdiğimiz bir arkadaşımızdan ani hiç beklenmedik bir anda güzel bir mesaj göndermesi. Temiz yıkanmış çarşaflı bir yatakta uyumak. Yeni aldığın bir elbiseyi giydiğin ilk zaman vs.:) hayatımızı her han gibi bir anımız mutlulukla dolu ama biz anlamıyor ve yetinemiyoruz