Gözlerimi kapattığım her an "Mutluluk" nedir diye sorduğumuz o an; Hiçbir şey demek sence de haksızlık değil mi?
Ya hayatın olması gerektiği gibi, sahip oldukların sana yetmesi gerektiği gibi ilerliyorsa?
Ya sen hayatı hızlı yaşayıp,yaşadıktan sonra tekrar "Sıkıldım" dersen?
Bir an için gözlerini kapatmanı,hissetmeni istiyorum.
"Ben kimim ve neye sahibim?" sorularını sor...
Sordun,cevap vermedin,çünkü cevap vermek istemeyecek kadar kendinden ürküyorsun.
Sana bir şey diyeyim mi? Sen çok güçlüsün...
Evet "SEN", gerçekten cesursun, yeter ki gör. Bırak başkalarının görmeyecek düşüncesini. Ben Sen de ki o gücü görüyorum" dedi kadın...
Ben bugüne kadar güçlü olduğumu hissetmedim dedi ve çekip gitti korkak olmamakla birlikte yüreği tertemiz adam.
Adam gitti, kadın dedi...
Sen, en önemlisi sağlığına sahipsin, her gün uyanmak için bir nedenin olması yerine, her zaman isyan ediyorsun. Hiçbir zaman koşmanın kocaman bir mutluluk olduğunu hissedemeyeceksin, bir kez daha düştüğün de, ayağa kalkmanın anlamını bulamayacaksın dedi;
Yatağa mahkum, bir gün bile ayağa kalkmanın ne olduğunu bilmeyen aşık kadın.
Bilmiyordu kendisine yeniden umudu yeşerttiğini, yeniden uyanmak için, çabalamak için bir hayalin yeteceğini.
Ama o bana bunu öğretti dedi, bedenen koşamayıp,hayallerinde yarattığı dünyada hızını almadan bir yerden bir yere koşan ayakları olmayıp, anne sıfatının en güzel anlamı olan kadın...
Elindekinin değerini bilmezdi insanlık,ne çok şeye sahip iken,dünyasını bomboş ettiğini...
Bilemezdi ve öyle devam ederse bilemeyecekti...
Teşekkür ederim...
Hıdır Süslü
DENEME YAZISI 22.11.2018 15.40