mutluluk ve güç..

neden hep insanlar birilerinin mutlulugu için fedakarlık ederki veya mutlu olmak için ikinci üçüncü dördüncü insanları arar.
mutlu olmak için diger insanlara ihtiyacımız yok aslında
hattaa mutlu olmak için hiçkimseye ihtiyacımız yok.
sadece keyfine göre yaşa işine gelmeyince kaç işine gelince sırıt insanların yakınında dur bu kadar basit aslında hayat.
dünyaya tek gelmedik mi neden illa biz olmak istiyoruz *ben* olarakta hayatımızı sürdüremezmiyiz ?
bence pek ala sürdürebiliriz.
yeterki mutlu olmak isteyelim..
bencee mutsuzluga atılan ilk adımdır biz olmayı istemek..
deger vermek önemsemek sevmek aşık olmak insanların umrunda olması bütün bunlar bana eziklik ve güçsüzlük gibi geliyor.
güçlü olmak istiyorsan zaaflarında olmamalı
sevdigin herkes zaafındır
ve ben gücü severim..