Örneklemeden yaşamak istiyorum çoğu zaman. Kendimi ispatlamaya çalışmadan, kimseden ilham almadan. Sadece kendimce yaşamak. Belki de biraz bencillik istiyorum hayatımda. Bıgüne kadar köşesinden geçemediğim o bencilce hisleri hissetmek istiyorum. Yorulmadan yaşamak ve cümleler için uğraşmamak en çokta anlaşılmak. Anlaşılmak, ne zor değil mi. Anlamak, anlaşmak, karşımızdakini kırıp dökmeden konuşmaya çalışmak. Ne çok sitem, istek ve hüsran var hayatlarımızda. Mutluluk çok basit. Hepimizin bildiği ama uygulamadığı bi formül. Az insan, az eşya... Ötekileşmeden, ötekileştirmeden yaşamak bu kadar basit işte.