Mutsuzluk

Mutsuzmuyuz? Evet. Peki neden mutsuzuz?
İlk olarak ben bu sorumun yanıtını aşk acısı diyerek yanıtlayacağım.
Evet aşk acısı ki bu acıya ben daha çok senin üzüntüne , mutsuzluğuna , onu en ufak bir anıda hatırlamana lakin o şahısın senin bu yaşadıklarının umrunda bile olmaması ve senin boş yere üzülmen olarak nitelendiriyorum. Boş insanlar için üzülmemeyi öğrenmemiz gerek.
Ikinci memnuniyetsizlik her istedikleri oldukları halde memmun olmayıp mutsuz olanlar var.
Üçüncü kendini küçük görenler. Hayır
da bizim kendini küçük görenlerden bir farkımız var da ben mi bilmiyorum. Ya da biz insanız bu kendini küçük görenler başka bir gezegenden mi geldiler? Bu Dünya'nın onu etrafında döndüğünü sanan kendini beğenmiş insanlar için de geçerli.
Kısacası olur olmadık olaylara, insanlara , kelimelere takılıp mutsuzlaşıyoruz. Oysa bu hayatta mutlu olunacak çok şey var. Küçük bir çocuğa gülümsemek, bir kedi veyahut köpek sevmek, en sevdiğin şarkının sesini sonuna kadar açıp kendini mutlu etmek. Sizi üzen insanlardan uzak durun yeter. Ha birde çikolata yiyin?.
İnanın bu hayat mutsuz olunacak kadar uzun değil.
Kendi karanlığınızda kaldığınızda , kendinize ışık olmanız dileği ile Hoşçakalın ???