Adı sevdânız olsun bu yeryüzü cennetinde.
Kıymet bilin, vefâ bilin, fedakarlık öğretin çocuklara.
Merhameti doldurun gözyaşlarına.
Öğretin o asîl ruhlara.
Kırmayın, incitmeyin küçücük bedenleri.
Büyüdüler diye çocukluklarını çalmayın.
Her şey onların içindeki gülümsemede.
Bazen olur ya hani,
Bir tebessüm edersin evrene.
Bilirsin ki orada bir yerde bir yetime tebessüm ettin.
Mutlu olursun o an bir çocuğun kalbine dokunduğun için.
Veya öyle hissedersin ruhunda ki gezgin.
En hüzünlü olduğun zaman bir ışık saç o kalplere.
İnan o zaman dünya daha güzel.
İnan o kalpler öyleyken daha mâsum,
Daha çok temiz.
Unutma!
Bir umut bir güneşin doğuşunu getirir.
Sen umût et gönlünce.
Belki bir gönüle bağlanır hayallerin,
Ve dağılır evrendeki o bedenin...