"Nasıl yaşarsan öyle ölürsün ve nasıl ölürsen öyle dirilirsin " demişler büyüklerimiz. Aslında bunu biz zavallı nesilleri korkutmak için söylemişler. Çünkü bunun altında minik bir tehdit var. " Bak ölüm var,Allah var,ona itaat etmen, sürekli secdede olman gerekiyor ki secdede ölüp öyle dirilesin,aksi takdirde yeterince iyi bir kul olamazsın. " Gibi gibi. Gerçekten de benim rahmetli anneannem nur içinde yatsın, namazını hiç kaçırmazdı ve son nefesini abdest alırken verdi. Bu mantıkla sanırım bende son nefesimi amutta vereceğim. Durun durun, cellallenmeyin hemen. Yine "seni imansız " yaftasını yapıştırmayın. Gerçekten bir düşünün. Sizce ibadetin yalnızca tek bir şeklî mi makbul olan? Ya da ibadetteki esas amaç ne? Tabi siz benden daha iyi biliyosunuz muhtemelen ama ibadet etmekteki esas amaç Yaradan'ı,yaratılış amacımızı her daim hatırlamak. Ona verdiği onca nimet karşılığında şükürler etmek. Minnet duymak. Ve ibadet aracılığıyla "insanca" hallerin tüm kötü taraflarından uzaklaşıp iyi insan olmak için çabalamak. Yani işin özü Yaradanı her daim hatırda tutmak. Klişe biliyorum ama ben yine de namaz kılıp kalp kıranlara değinmeden geçemeyecegim (tabi burada ibadetin esas amacını kavrayıp ona göre bir hayat çizenleri saygıyla tenzih ediyorum). Ancak yine de bir düşünün. Yaratıcıyı yalnızca belli saatlerde, belli aylarda hatırlamak nedenki? Mesela ben en çok spor sonrası duşta hatırlarım onu veya kitap okurken. Bana yaşam felsefem olan spor yapma ve kitap okuma gücünü verdiği için tekrar tekrar teşekkür ederim ona. Böyle bir teşekkürü kabul etmeyeceğini kim söyleyebilir ki? Ve bunun gibi verdiği onlarca nimet karşılığında yalnızca onun rızasını kazanabileceğim ve bunu yaparken de kendimi bulabileceğim bir hayat isterim. Ve ben, isteyip emek verdikçe o beni daha da yaklaştırdı kendime ve kendine. Şimdi gelelim esas meseleye, benim amutta dirilmemin kime ne zararı var ki? Esas mesele kendini bulmak,onu tanımak ve iyi insan olmaksa bunu nerede nasıl yaptığının, onu nerede bulduğunun ne önemi varki? Hadi başka bir noktadan bakalım; diyelim ki 8 milyar insanın hepsi müslüman, hepsi aynı mezhepten. Hepsinin namazda dirilmek isteyeceği fikri size ne kadar mantıklı geliyor? Eğer hepimiz aynı arzulara sahip olacaksak neden farklı yaratıldık. Eğer nasıl yaşamamız ve nasıl ölmemiz üzerinde bizim inisiyatifimiz olmayacaksa neden özgür iradeyle yaratıldık? Yine söylüyorum, esas mesele ne? İyi insan olmak değil mi? Sizi iyiliğe yaklaştıracak şeyler farklıysa bunun neresi kötü ki???