Ne bileyim ben? Acıyı ben mi doğurdum, göz yaşını ben mi resmettim yüzlere, kendime ben mi küstüm? Bir oyunun içerisinde adına mutluluk denen, senaryosu hüzün kokan, sonunu bahar düşleyip sonbahar olan bu hayatı ben mi çizdim ellerimle? Yaşamak gül bahçesi, dikenleri ölümün sesleri. Annesini kaybediverince insan, anlarmış da olanı biteni. Her şey boş, çocuktun koş, büyüdün de oldu mu için hoş.