Neden mi kaybediyoruz?Çünkü biz herkesin bizim gibi düşünmesini,anlamasını bizim onlara değer verdiğimiz kadar değer vermesini istiyoruz. Yapılan iyilikleri suistimal etmek artık herkeste bi huy olmuş. Artık insanlara iyilik yaparken,değer verirken iki kez düşünmemiz gerektiğini anlıyoruz,anlıyorum. Ama yinede insanlığımdan ödün veremiyorum. Seviyoruz birini belkide hak ettiğinden çok ama o bunu göremiyor senin ondan istediğin sevgiyi karşılayamıyor ve yine hayal kırıklığını uğruyoruz.Hepimizin çok iyi anlaştığı arkadaşları vardır ama içlerinden birini daha çok severiz daha çok kanımız kaynar. Ona çok değer veririz,ağladığında güldüğünde yanında oluruz. Oysaki o menfaatleri uğruna yanındadır sadece gideceği yola kadar seninle eşlik eder böylece bir hayal kırıklığı daha girer oturur heybemize. Bazende kendimi anlatamayız yada karşımızda ki bizi anlayamaz. Anladığında ise artık çok geçtir. Bizi birinin sevdiğinde değerimizi anladığında geçtir.İşte bu yüzden kaybederiz biz iyi olduğumuz için,sevdiğimiz için,fazlasıyla değer verdiğimizde kaybederiz. Peki sevmeyecek miyiz? Değer vermeyecek miyiz? Sadece hak edene hak ettiği kadar ötesi hep içimize misafir gibi oturan ama aslında epeyce kalan bir acıdır...