Nefes aldıkça canım yanıyor. Nefes alamaz oluyorum, ruhumu teslim ediyorum yavaştan. Ne büyük ızdırap bu. Kelimelerin tükendiği, tarifini yitirdiği noktadayım. Ne desem boş.  Ruhum öyle bir yalnızlıkta ki ben bile anlamıyorum. Tek tesellim belkide sensin. Ruhumu saracak olan sensin belki de. Sensin o biliyorum. Geri dön! Gel lütfen. Bu ağır bana,sana ihtiyacım var.