Neowise Kuyruklu Yıldızı ve Geyiğin Masalı

Bir varmış bir yokmuş , zamanın birinde dağlarda yalnız gezen bir geyik varmış.Koca koca boynuzları varmış , öyle güzelmiş ki bu boynuzlar onu kıskanan diğer geyikler hep dışlamış onu.

Geyiğin annesi ve kardeşi varmış.Birlikte yiyecek avlar , su kenarına gezmeye giderlermiş.Dağlarda bayırlarda mutlu mesut yaşarlarmış.Arkadaşlarının yokluğu onu bu yüzden üzmezmiş.

Bir gün geyik kardeşiyle oynarken uzaktan daha önce hiç görmediği yabani bir hayvan yaklaşmış.Uzun uzun tüyleri , kabarık kocaman bir yelesi varmış.Bu yabani hayvanın yeleleri öyle güzel parlıyormuş ki yaklaşmak istemiş geyik.Bunun tehlikeli olduğunu bile bile çalıların arasından o hayvanı izlemiş.Peki ne görmüş dersiniz ? Bu hayvanın yelelerinde altın tozları varmış meğerse.O kadar güzelmiş ki ufacık bir parça alıp annesine getirmek istemiş.Bunu farkeden hayvan onu yanına çağırmış.
Korksa da tüylerin güzelliğiyle büyülenen geyik kardeşine işaret edip yabani hayvana doğru ilerlemeye başlamış.

-Tatlı geyik tüylerimi beğendin mi ? Sana da çok yakışır.İstersen sana biraz altın tozu verebilirim?
-Sahi mi ? Ben anneme hediye etmek istiyorum.Verir misin gerçekten?
-Evet tatlı geyik sadece biraz yaklaş...

Derken geyiğin kardeşi annesine haber vermiş.Annesi bu hayvanın bir aslan olduğunu görünce annelik güdüsüyle hızlı hızlı koşmaya başlamış.Koşmuş koşmuş boynuzları onu uçurmuş yavrusunun yanına.


-Yavrumm , güzel renklerine kurban olduğum evladım o bir aslan ! Seni yiyecek ondan uzaklaşşş , diye bağırıyormuş.

Annesinin sesini duyan geyik öyle çok korkmuş ki hemen uzaklaşmak istemiş.Kendini tam geriye atarken , anne geyiğin boynuzlarının yavrularınınkinden daha güzel olduğunu görünce aslan heyecanlanmış ve ani bir hamle yaparak geyiğin annesini yaralamış.Bunun üzerine geyiğin kardeşi aslanın boynuna atlamış ama nafile o da yaralanmış.Güzel boynuzlu geyiğimiz ailesini kurtarmak için aslanın yelelerini ısırmak istemiş derken ne görsün aslanın o güzel altın tozları dökülüvermiş yere.Kimliği belli olan aslan korkudan kaçıvermiş.

Geyik annesi ve kardeşinin yanına giderek ağlamaya başlamış.O kadar çok ağlamış ki güzel boynuzları kırılıvermiş olduğu yerde.Kardeşini kaybeden geyik annesini de kaybetmek üzereymiş.Anne geyik :

-Bir daha tanımadığın hiçbir hayvana yaklaşma güzel yavrum demiş.Günlerden bir gün aslanın yelelerinden daha parlak bir yıldız kayacak #Neowiseyıldızı o benim ruhumdur o günü umutla bekle o yıldızdan başka parlakta olsa hiçbir şeye güvenme.O güne kadar sakın ölme.

Derken yumuvermiş gözlerini.Geyik bu üzüntüyle yaz kış demeden yollara koyulmuş tehlikeler atlatmış ama yılmadan o güzel günü umutla beklemiş.

Her mevsim her an gerek bir ağacın altında dinlenirken , gerek bir uçurumun kenarında gözü daima gökteymiş.Bir taraftan iyileşmeye başlayan geyiğin boynuzları da tekrar güzelleşmeye başlamış.Annesinin sözlerine inanarak güçlü durmuş.


Yaz gelmiş , bir akşam üstü geyik yüksekk bir dağın seyrine dalmışken göğün rengi değişmiş.Her zamankinden farklı renklere bürünen göğü görünce heyecanlanmış geyik.Bu heyecanla güzel boynuzları onu dağın tepesine uçurmuş.


Sabırla beklediği o günün geldiğini hissediyormuş ve ne görsün ? Bu güne dek hiç görmediği kadar büyük , hiç görmediği kadar parlak bir yıldız..

O zaman anlamış ki geyik anneler hep yavrularının iyiliğini ister.Canını yavrusunun yoluna koyan annesini ve kardeşini anmış o parlak Neowise yıldızının huzurunda.Geyiğin tüm acıları dinerken bu masal da burda bitmiş.