Nisan yağmurundan bir pınar açtı bugün.
Pınarların sessiz uğultusu yükseldi semâdan.
Ah bu yağmur denizine âşikâr gözlerim!
Ne de sarmaladı bu sabah o âşikar gözleri.
Nisan yağmurundan bir pınar açtı bugün.
Pınarlar damla damla süzülürken yeryüzüne,
Tenime değmeden geçmez oldu sanki,
Sanki gönül merheminden seçilmez oldu.
Nisan yağmurundan bir pınar açtı bugün.
Yansıyan bedene sürülmeli mi aynalar?
Aynalar anlatır mı geçen zamanı?
Yoksa geçen zamandan gelen biri mi var?
Bu zaman öyle bir anı.
Nisan yağmurundan bir pınar açtı bugün.
Zamanda durmaksızın bir anı sürüldü.
O anılar içinde kum saatinden bir nefer süzüldü.
Neferler geçer mi zamandan?
Zamandan yolcular büküldü.
Nisan yağmurundan bir pınar açtı bugün.
Gelenlerin gidenlerden haberi olmazmış,
Gözler kapanınca dünya suâli susarmış.
Susmalar bekleyişlerdi geçen zamanda,
Ve benim bekleyişlerim hepten ah-u firarda...