O VE BEN

Dudakları alev olup sultanımın,
Beni yangınlara çağırırken;
Sözleri beni uyarıp,
Hemen kaç diyordu.
Kalbi kendine çekip,
Yaklaş diye bağırırken;
Gözleri sakın durma,
Uzaklaş diyordu.
Ben onu duymuyordum,
O bana uymuyordu.
Ben aşkı arıyordum,
O heyecan sanıyordu bendeki bu hali.

Ruhu her gece yanıma gelip,
Aklımı başımdan alırken,
Bedeni köşe bucak kaçıyordu.
Gözlerim her yerde onu arayıp,
Her gelene sorarken,
Gerçekler yalana,
Yalanlar gerçeğe karışıyordu.
Ben onsuz yapamıyordum,
O benimle olamıyordu.
Ben ona muhtaçtım,
O bunu umursamıyordu.

Öyle çaresizdim ki;
Sanki her şey ona bağlıydı.
Dilerse bahar olup çiçek açıyor,
Dilerse kış olup şimşek çakıyordu.
Dilerse benden uzaklara kaçıyor,
Dilerse damarımda dolaşıyordu.
Öyle acizdim ki;
Varlığı karanlığı aydınlatıyor,
Yokluğu aydınlığı karartıyordu.
İsterse canıma can katıyor,
İsterse canımı yakmak için,
Ateşime odun atıyordu.

Kul kulu bu kadar sevemezdi.
İstese de böyle değer veremezdi.
Onda başka bir şey vardı,
Beni önüne