Okyanusya |1|

Bu dünyanın yükü altında eziliyorum.
Kendimi kaybetmişim, bulamıyorum.
İsten kara ellerim vicdanımın üzerinde.
Sokak ortasında kaybolmuş bir çocuğun masumiyeti altında bükülüyor belim.
Uzatsam tutulmayacak elim.

Kendimin kendinden başkası yok.
Bu gerçek tüm çıplaklığı ile duruyor önümde.
Varolan ve var olmamış tüm hayallerim için yas tutuyorum.
Kaybettiğim benliğimin hangi ücra köşede saklandığını bilmeden yaşıyorum.
Bazen bir gözyaşı gibi dünyadan taşıyorum.
Bir hıçkırık gibi kopuveriyorum,
Gecenin bir yarısı.

Dalgalanıyor ruhum,
Vakitsiz akşamlarda.
Yok olan yıkıntıları bulup yeniden inşa etmek gibi bir düşüncenin elinden tutuyorum.
Onu içimde yaşatmak gibi bir günah işlemek istiyorum.