Ölmedim Anne Ölemedim.. ( İntihar.. )

Bugün Karar Vermiştim Asacaktım Kendimi
Çünkü Bugün Bir Başka Yıktılar Beni
Yalanlarıyla Boğdular yüreğimi
ipe Dizdiler Sonunda Gençliğimi

Karşımda Duran Katran Karası Yüzler
Maskeler Arkasında Duran Fıldır, Fıldır Gözler Gördüm
Gizlenme Çabasındaydılar Sudan Çıkmış Balık Gibi
Çırpındılar, Çabaladılar Binbir Yalan Söyleyip Var Güçleriyle Haykırdılar

Gerçeğin Dili Yoktu, Sesi Yoktu Ama Rabbim Ses Oldu
Yüzlerini Çıkardı Karşıma Gerçek Yüzlerini Tanıdım
Ummadığım Yerden, Ummadığım Anda Geldiler
Bütün Yalanlarını, İki Yüzlerini Bir Bir anlattılar
Yinede Kızarmadı Yüzleri, Yerin Dibine Girmediler Anne.

Ben İnsanlığımdan Utandım, Onlarsa Üste Çıktılar
Ben Ölümü Göze Aldım Onlarsa 'ÖL' Dediler
As Dediler Kendini As Dediler Gururumu Yok Saydılar Anne,
Birde Dalga Geçtiler Maskelerinin Ardından Gülüp Alay Ettiler Benimle
Sanki Onlar Haklı Ben Suçlu Oldum Anne

GÜVENMEK, İNANMAK SUÇMU ?

Bir Şeytan Girdi Aklıma Asacaktım Kendimi
Bir Urgan Aldım Elime, Her Yalanlarına Bir Düğüm Attım
Yıkılan Hayallerim, Güvenim, Tükenen İnsanlığım İçin,
Ölen Duygularım İçin Sıkıca Düğümledim Urganı

Astım Tavana Geçirdim Boynuma Sonra,
Sonkez Düşündüm Hayatım Filim Oldu,
Göz Yaşlarımla Akıttım Yere
Bir Düğümün Ucundaydı Hayatım, Ölecektim Kararlıydım

Sevdiklerim Geldi Aklıma, Küstüklerim, Kırıldıklarım
Yürekli Abim Geldi Aklıma, BirTanecik Yengem Geldi
Sevgili Karım, Biricik Kızım Geldi Aklıma
Ve Çok İsteyipte Ulaşamadıklarım, Yalanlarla Harcanan Gençliğim

Beş Para Etmez İnsanlar İçin Yorduğum Yüreğim,En Çok O Yaktı Beni Anne.
Ben İnsandım Anne, Vicdanlıydım, Şerefliydim
Ne Kimseyi Kırmayı, Ne Üzmeyi bilirdim
Hele ki Ölmeyi Hiç Düşünmezdim Ben Anne

Bir Urgana Doladım Hayatımı,
Bir An Boşluğa Düştüm Gözlerim Karardı
Farkında Değildim Ama Ölüyordum Anne
Saniyeler Ne Hızlıymış Meğer,O An Anladım Değerini
Bilincim Gitmeye Başladı, Son Çırpınışlarımdı

Bir Ses Dur Diye Seslendi,
Sanki Rabbim Dur Dedi Anne, Engel Oldu Bana
Karanlık Bi Perde İndi Gözlerime Son KEz Nefes Alırken
Balkonun Penceresi Açıldı, Pencereye Tutundum
Rabbim El Uzattı Sanki, Ne Olduğunu Anlamadan Düştüm

İpin Soğuk İzleriyle Yüzleştim, Ölümün Kıyısından Döndüm
Kararlıydım Anne Ölecektim, Rabbim Tuttu Ellerimden
İzin Vermedi Ölmeme Yaşa Dedi,
Çekilecek Çilem Bitmemiş Meğerse
Kendimi Asmayı Düşünmezdim, Hiç Aklımdan Geçmezdi

Bir Karanlık Toplandı Etrafıma, Neden Yaptın Dediler
İnsanlar... Diyemedim Sustum Sessiz Kaldım
Gözlerim Yerde Ve Çaresiz
Güvenip, Yıkılmaktan, Yalanlardan Yoruldum Diyemedim.

Kaderim Dedim, Yaşanacakmış Bende Yaşadım
Kimse İnanmayacaktı Biliyorum,
Ne İnsanların Kırdığına, Nede Gençliğimi Yok Ettiklerine
Kimse İnanmayacaktı Hayatımın Nasıl Zor Geçtiğine

Soranların Karşısında Sustum, Anlatamazdım Çünkü
Hangi Birini Anlatabilirdimki?
İnsanların Maskelerinimi, Gizledikleri Yüzlerini mi ?
Yoksa Yalanlarını, Sahtekârlıklarınımı Anlatabilirdim?

Ne Desem Hayat Diyecekler, Boşver Diyecekeler
O Yüzden Sustum Anne
Oysa Bu Kadar Kolay Olmamalıydı, İnsanların Umutlarıyla,
Hayalleriyle, Hayatlarıyla Oynamak Bu Kadar Kolay Olmamalıydı.

ÖLMEDİM ANNE ÖLEMEDİM, YAPAMADIM
BECEREMEDİM ÖLMEYİ AFFET ANNE AFFET ''GELEMEDİM YANINA''

Ramazan Gündüzalp