Olsun

Tanrı’nın şaheseri olmuşsun gözlerime, ama aynı zamanda lanetsin özlemime. Hani böyle koysam başımı omuzlarına. Belki o an duracak dünya ya da huzur gelip okşayacak yüreğimi. Sana ihtiyacım var. Yani belki, biraz. Ne bileyim işte. Buda böyle bir şey. Yağmuru sevip, ıslaklığından nefret etmek gibi seni sevmek. Çaresizlik diyorlar buna. Ben Tanrı’nın mucizesi diyorum .. Sen hep okyanusta yaşamayı sevdin. Mutluydun açıklarda. Oysa gel bak! Kıyılar ne de çok yakışırdı sana. Okyanusa aittin sen. Bense onun kıyılarına. Yani demem o ki, aramızda hep bir engel. Bak diyorum işte! Bu sefer gerçekten benim oldun diyorum. Ve ben sadece demekle kalıyorum. Çünkü gösteriyor hemen kendini.
Olsun diyorum her seferinde.

Olsun. Buda böyle olsun. Canı sağ olsun.

Hem bak sular ne de güzel okşuyor gün yüzünü. Tanrım diyorum, nasılda sığdırdın cenneti okyanusa. Nasılda sığdırdın cenneti bir adama. Yüreği, gözleri, omuzları buram buram cennet. Kısacası Tanrım, onu verdin avuçlarıma. Minnettarım cömertliğine.

- Betül Kıran ( Siyah )