Ölüm Çağırılmaz

Yaşarken hatırlanmazsın belki, fakat öldüğünde seni bilen herkes artık bir ciddiyet içerisindedir. Hatta sadece ismen bilenler bile bu ölümü ruhunda hissedecektir. Elbette bu bir mizah, kimse kimsenin ölümünü hissetmez, şahit olmazsa ölüp ölmediği hakkında hiçbir fikri de olamaz. İnsanlar her şeyin mizahını yapıyor; sadece ölüm için bu kadar ciddiler. Kim bilir, belki de ölüm insanlara yapılan bir mizahtır. Ölümler cidden fazla üzücü olduğunda artık komik olmaya başlıyor. İnsanları anmayı çok seviyorlar, ölüm anımdan haberdar olmak ve son sözlerimi içtenlikle söylemek istiyorum, hatta bir de hatıra bırakacağım. Ya da kim bilir belki de kırıp atarım dünyada iz bırakmamak için...