Bu yaşadığım hayatın esiri ve pişmanlığımın kölesiyim.
Kimseye bir şey söylemeden kimseyi suçlamadan artık ölmek isterdim.
Ama izin vermediler .
Bana Islamı anlattıklarında her şeyi sorgulayarak hakikati bulmalısın dediler.
Ve tabi ki hiçbir işe yaramadı bu !
Çünkü ben bu dünyada bilmediğim bir yolun yolcusuydum. Bana bu yola nasıl ulaşacağımı söylemeleri gerekirdi ama onlar önüme sunulan her yolu şüphe ile yaklaşıp doğru yolu bulmamı istediler bu nasıl mümkün olabilirdi ki ben hiç bir şey bilmeyen cahil bir talebeydim bu yola çıkmadan önce eğitilmem gerekmez miydi?Tıpkı savaşa çıkmadan önce askerlerin eğitim alması gibi veya hayvanların yavrularını vahşi hayata atmadan önce her şeyi onlara göstermeleri gibi..
Manen bir yol bulmadan madden olanı görmemi istediler.Yolun sonunu göremiyorum.
Sorgular bana cevap değil enkaz bıraktı.
Şunu anladım ki öncelikle yüzde yüz bir itaat ve sonrasında sorgu olmalı çünkü bilmediğin bir konunun sorgusunu yapamazsın.
İslamı sorgulayanlar önce İslamı hayatınıza koyup eğitimini alın daha sonra sorgulamaya başlayın.Eğer doğru din ise zaten hayatınıza yerleşen her şey sorularınızın bir nevi doğru cevapları olacaktır.