Hiçliğin ortasında var olma mücadelesine devam ediyorum bugün. Aslında geçen günlerden hiçbir farkı yok. Ama dünlere nazaran iyi olmalıyım. Her şarkıda var gerçi hep vardı. Bütün güzel şeyler onu tanıyor, onu biliyor. Enteresan bir durum ki birçok filmlere de konu olmuş yahu... Dünyanın en güzel onsuzluğuna sahibim. Bunu gönül rahatlığı ile diyebiliyor isem eğer kaybetmiş saymam kendimi bu ilişki mecrasında. Ben bitirmedikçe bitmeyecek hikayemiz. Bir ayağı olmasa da ilerleyebiliyor insan topal ya da seke seke bir şekilde... Unutmak yok, alışmakta yok. Hatırlamak var, onu yaşatmak var, onu bana hatırlatan şeylere teşekkür ediyorum gittiğim her yerde, izlediğim her filmde, dinlediğim müziklerde bana onu anlattıkları için teşekkür ediyorum... Her şey şimdi her yerde güzel artık.
Gerçek bir aşka sahibim. Yazılarım da bile hep o varmış. Hangi konu üzerine yazı yazsam haberim bile olmadan ekliyormuşum onu da araya bir yere. Bunu da beni ve onu tanıyanlar söylemişlerdi. Şöyle cevapladım... İnsan vücudunda aktif olarak bir sürü organ bulunuyor ama kalp olmazsa hepsi birer et ve kemik yığını. Benim yazılarımın da kalbi o. O çıkarsa geriye kelime ve söz yığını kalır". Eski şarkılarda bile var. Ya benim aşkım zamanda yolculuğu icat etti ya da eskideki şarkıcılar aşırı derecede ileri görüşlü insanlarmış. O dünyada yokken bile yazmışlar, çizmişler, seslendirmişler onu. Türkiye'nin dört bir yanını gezmiş, her insanın kulağına fısıldamış bir gezgin o... Benim kalbime de uğramayı hatta uğramışken kalmayı ihmal etmemiş. Gezginler bir yere bağlı kalamazlar onun daha uğrayacağı çok yer var belli ki... Ben benden gitmesine üzüleceğime bana uğradığı için sevinçliyim... Aşkın ne kazananı olmalı ne de kaybedeni.. Aşkın bir aşığı olmalı bir de aşık olunanı ötesini aramayın....
SEVGİLER.