Onu, sevmek yada sevmemek asıl mesele bu? Mu?

Günümüzde belirli dönemlerde belirli konular o günün anlam ve öneminden dolayı gündeme gelir ve bireyler, birbirlerine son derece sığ ve bağnaz bir şekilde yaklaşır. Sen şu cusun, ben bu cuyum, o şu cu. Acaba bu şekilde yaklaşmamız doğru mu?
"yoo hayır, tabiki değil" dediğinizi duyar gibiyim. O zaman, birbirimizi kırmasak, bunlarla vakit kaybetmesek, birini aşağılarken yada onun hakkında negatif konuşurken, yarın aynı duruma kendinin düşebileceğini düşünsen olmaz mı?

Çok sevdiğim bir söz vardır Negatif insanlara maruz kalmak, radyasyona maruz kalmak gibidir. Kısa süreli, düşük dozlara dayanabilirsiniz. Ancak sürekli maruz kalmak sizi öldürür. bu sözü söyleyen Eliot adlı zâtı muhterem :) öyle güzel söylemiş ki kendisine hayran olmamak elde değil.

Çok iyi biliyorum ki bir insan negatif bir insanla aynı yerde bulunmak istemez, bunun adını koyamasa bile onun yanında durmak istemeyecektir. Tam tersi her zaman neşe ve sevinç katan, kendisi bunu gerçekten yapan, kişiler tıpkı bir mıknatıs gibi insanları kendine çeker.

Belki farkında değiliz negatif bir insan olduğumuzun, bunu nasıl çözeceğiz peki, nereden bileceğiz negatif bir insan mıyız değil miyiz? Bunu anlamanın birçok yolu vardır en başta ise şunu gönül rahatlığı ile söyleyebilirim. Etrafına bak, kendini etrafındaki insanlardan üstün mü görüyorsun? Eğer cevabın evet ise, sürpriz "YANILIYORSUN" :) kesin doğru bakmıyorsun ve sen negatif bir insansın. Bir diğer yöntem, aklına hep kötü düşünceler mi geliyor? Geliyorsa bunu pozitif bir düşünceye dönüştürüp aşıyor musun? Yoksa onunla yaşayıp tekrar tekrar onu düşünüp duruyor musun? Buna dilerim cevabın evet değildir, çünkü bu senin yaşam enerjini tümüyle alıp götürür.

Sözü fazla uzatmadan, ne olursa olsun geçeceğini bilmeni isterim. En kötü olaylar bile bir gün unutulup gidecek, hiç bir zaman hiç bir şekilde üzülmemeye çalış, çünkü zaman geçiyor ve günlerin kısa. Bırak sen üzme kendini, üzülmene değmez :)