İlmik ilmik işlenirken dertler gönüle ,
Tespih niyetine çektim tüm betimlemeleri.
Hangi yön doğru , hangisi yanlış,
Bilinmeyen kalelerin uçsuz duvarlarında ,
Kaybolan yıllarım.
Bir kelime daha yok seni anlatacak,
Bir cümle yok adın geçtiğinde sonlanacak.
Kim , nasıl , nerede sever bilmem .
Nefesin en değerlisiydin sen .
En kutsalıydın gören gözlerimin .
Kelepçelenmiş yüreğime ,
Her dokunuşun derin yaralar açarken ,
Aldığın zevkin çığlıklarına maruz kalan kulaklarıma,
Unutturamıyorum sesini ,
Öyle içeri ,
Öyle ruhuma ,
Öyle derinlere kazındın ki ,
Canım çıkarken sen zarar göreceksin diye ölüme küsüyorum .
Birde önüme …
Olmadığın hiç bir yolda olmamasıya seviyorum …