Evet . Hayat Gerçekten Zor . Seni anlamayan,anlayamayan üzerine birde o yobazlaşmış beyinleriyle eleştiren varlıklardan ibaret . Farklı olmak zaten başlı başına bir suç . Ama Suç İşlemek Hep Hoşuma gitmiştir . Hep Yasaklar Daha bir cazip Gelmiştir Hayatımda..Ben Mutlu Bir İnsan Değilimdir Genelde..Hep Doğruları konuşurum,Hep bildiğim doğrularımla yaşamaya çalışırım,hep canım yanar,ağlamayı,hıçkıra hıçkıra ağlamayı gülmeye yeğlemişimdir . Çünkü İnsanı Ağlamak Rahatlatır . Ağlamak Samimiyettir . Ağlamak Mutluluktur . Ağlamak Gerçektir . Ağlamak Saflık,iyiliktir İşte.. Severim Kusana kadar ağlamayı . İnsan Mutluluğunun Farkında Olmaz ki..Hep yetmez hep daha fazla mutluluk daha fazla enerji,pozitiflik ister . Ama Acı öylemi ? Azıcığını bile yaşasan yeter sana . Mutluluk verir bir süre sonra Hissizleştirir . Ve buda Mutluluk Verir Eroinmenler gibi.. Hissizlik iyidir ;)
Sevgiler,Saygılar..