Deniz kabuklarıyla donatılmış
Sahillerimiz yok artık sevgili,
Kıskaçlarıyla beni saran yengeç de yok
Dalgalar ayaklarımızdan kayıp geçerken
Yüreğimiz de dalgalanmıyor eskisi gibi.
Evet, özlüyorum ama deli gibi de yaşıyor
Gülüyorum sadece sevmiyorum
Sana verdiğim tek sadakat yeminim bu
Teselli eder mi bilmiyorum sadece sevmiyorum
Sanki göğsüme hep bir yengeç rozeti takmışım
Bugün sana sevgilim diye de hitap etmiyorum.
Suçluyum bugün birçok gün gibi,
Başka yerlerdeyim ama sen benim
Başka yerlerden döndüğüm evim gibisin,
Geceleri beni saran uyku da sensin
Ben gene sana dönüyorum yüzümü,
Bazen satırlarda bazen gözyaşlarımda
Anılarımı da elime alarak giriyorum koynuna
Kafamı göğsüme bastırarak
Beynimin zindanlarındaki
Tüm insanları salıyorum bir geceliğine
Evet, unutuyorum, herkes özgür,
Herkes güvercin, herkes barış oluyor o zaman.