Özlem

Ey elemlere tezemmül eden âdem
Seni senden alan zerre kadar elem

Ahın ahım yanında ednâ da kalır
Çare yok Ğaribî durdu sanki âlem

Firar etsem mübarek aksayı şarka
Mevaniyi Duvel var nasıl giderem

Özlem içre kavuran harlı bir ataş
İçinde kavrulan o Bi çare menem

Yanmayan sadece bedenimden ğayrı
Süzülerek pervazı bâhûrü şebnem