Özümseniyorsun

Gel!
Gel ki huzura ersin gönlüm.
Gel ki dinsin yıldırımlarla çağlayan
Hicran yankıları.
Bir muştu uçur göklere nâgehân
Göğersin
Tan.

Öz olsun, öz bulsun bîderman
Yüreğim.
Câna cân katsın yârdan gelen
Her cefâ, her nâz u niyâz.
O meşkâver yârin gamzesiyle
Târumâr olan gönül
Muştusuyla gülzâr olsun,
Dermân bulsun hümâ-âsâ.
Kandî’nin mısralarıyla meclis
Kursun her dem.
Bî-pervâ olan pervâne
Gibi dalsın meşk gölüne.
Dem bulsun, demini alsın
Şerbet tutsun âvâre gönül.
Saçı saçsın, dilek uçursun
Köprü kurup hayra gark olsun
Her ân.
Ey aşk!
Ey sarıp sarmalayan.
Ey âteş,
Ey âteşîn gönül.
Bırak çevirsin çarkını
Bîinsâf zamân
Ne gam.
Vuslat gecesidir artık
Sûr vaktidir şimdi.


KAYA TÜRKOĞLU