Pandemi

Uzak ne varsa yakınmış, kendime kendimden çok herkesten az. Üstüme yıkılan bütün duvar diplerinde döndüğüm sırtımın insafına kaldım bu kez. Vazgeçmek de yol, tercih telkin. Ben tüm o taş duvarların altında kabul gören irrasyonelliğin mide bulantısılığındayım. Ne uğraşacağım küçük dağlarla al hepsi sizin olsunuzdayım. Ben ne vardayım ne satır aralarındayım. Arada bir gündüz görme sevdam alıyor o kadar. Bu gariplerin de dünyayı yakacağı yok yıkıcı dürtülerin işbirlikçisi olalım diyorum, hakem yine vara gidiyor. Adalet konuyken değinen yok ama bu atmadığınız düğümleri çözdürmeye çalışılırken itirazlarınız çok