?PAPATYA GÖKYÜZÜNE MİSAFİR ?

Bugün gözlerimi açışımda
Gökyüzünün beni beklediğini gördüm
Maviliğiyle yüzüme ışık saçmışta
Yüzüme nur getirmiş sanki
Avuçlarıma mavi papatyalar savurmuş gökyüzüm
Bense bulutlar arasında yolumu kaybetmiş,
Rastgele geçen bir uçağı bekliyorum.
Bulutlar hesap soruyor bana,
Ne gezersin ne ararsın burada
Nasıl derim
Onlara kızgın olduğumu,
Yağmur yağdırmayıp
Gökkuşağının gelmeyişini
Söyleyemezdim, söyleyemedim.
Ama kalbim Gökkuşağı kokusuna hasret
Avuçlarım ise papatyalara gurbet
Avuçlarımın sıcaklığı kalbime esiyor
Kalbim ısınıyor
Ruhum nereye fısıldayacağını bilmeyen
Bir gökyüzü kırıntısı
Sağımdan solumdan kuşlar geçiyor
Gözlerimle selamlıyorum
arkalarından papatyalar serpiyordum.
Dakikalar sonra;
Gelişi güzel bir kuş çarptı nefesime
Kapatamadığım avuçlarıma bir mektup bıraktı.
mutluluğuma diyecek bulamadı kelimeler.
Mektuplar umuttu, hayattı bana
Mektubu sessizce açarak
Papatya kokusu yayıldı bedenime.
Tuhaf bir şey oldu
Papatyanın yapraklarına rengarenk duygular konulmuş
Gökkuşağından bana gelen haberdi bu.
Benim Umudum hep var papatya.
Yaprakların seviyor, sevmiyor dese de sana
Sende kalan kokunun varlığıyla yaşa.?