Papatya

Part 2

-Her insan papatya gibidir. Tohum olur, umut kokar. Büyür, hayat kokar. Aşık olur, sevgi kokar. Sinirlenir, öfke kokar. Sevdiği birini kaybeder, matem kokar. Terkedilir, yalnızlık kokar. Kokar anaam kokar.
Biz insanlar papatyanın kokusunu duymak için onu koparırız. Neden onu saksıda bırakıp yaşam kokusunu duymaya yeltenmeyiz? Ben yaşarken asla anlaşılamadığımı farkettim. Çok uğraştım ama olmadı. Kendimi kime açıklamayı denediysem deli veya saçmalayan biri olarak görüldüm. Bu yüzden bu hâldeyim. Kendimi bu yüzden her şeyden soyutladım. Umarım duygularım öldüğünde ve ben küllüğümün yanında ötenazi yaptıktan sonra anlarlar beni. Benden buraya kadar, dedi.

Sonra kahvesini tazelemeye gitti ama geri gelmedi. Meğer duyguları ölmüş ve o da yumruğunun içine papatyasını alıp ruhunu ve duygularını bu dünyadan uzaklara gitmiş.

#slmnlii