Ben,
sana baktığımda - ne zamandı? - uzakta,
başka dünyalardaydım.
Bu yollar, galaksiler sanki,
bu saat bizleri geceler boyunca taşımakta dalga gibi
adlarımızın yükünün altına. Biliyorum,
doğru değil
Yaşamış olduğumuz, sadece
kör bir nefesti
Oradalık, Yokluk ve Bazen arasında
gidip gelen, ve arada,
bir uydu hızıyla seğirtiyordu bir göz
sönmüş küllere, vadilerde,
ateşin olduğu yerde ise,
zaman, uç vermişti görkemiyle,
ve ne varsa, var idiyse ve olacaksa,
bir sarmaşıktı çevresinde -,
biliyorum,
biliyorum ve sen de biliyorsun; biliyorduk,
bilmiyorduk aslında, çünkü biz buradaydık ve orada değildik,
ve arada sırada, aramıza hiçlikten başka bir şey girmediğinde, bütünüyle kavuşuyorduk birbirimize.
Paul Celan