Prag'da Yine Yalnızım

Prag'da yine yanlızım.Körüklü bir otobüsün en arka koltuğunda ,yalnızlığımdan kaçmaya çalışıyorum.Geçtiğimiz her sokak yeni bir ihtimal yaratsada ,genelde heyecan yaratmıyor.Sakin ve durgunum,sağımda şehir,solumda vorniga deresi.Prag benim içimde ben prag'ın içinde kaybolup gidiyoruz,otobüsün usta şöförünün güzargahı doğrultursunda .Hislerimin durgunluğa uğradı bir sırada iniyorum bir yerde.Bilmediğim ama bilmeyi çok istediğim,boş sokaklarda yürüyorum.Her girdiğim sokak yeni olaylara gebe,ama bir türlü doğum sancıları gelmek bilmiyor.

Prag'da yine yalnızım,saat öğlen saatlerini geçmiş,güneş bulutların arasından ara sıra yüzünü gösteriyor.Bir banka oturuyorum,elimde bir prag gazetesi.Omuzlarım öne doğru düşmüş,yüzümde ne yapacağını bilmeyen bir surat ifadesi.

Prag'da yine yalnızım,bilinmezlikte sürüklenip duruyorum,markasını okuyamadığım sigaraları ard arda yakıp içiyorum.Masum ve ürkek bakışlarım arasından,bisikletliler geçiyor.Düşünmediğim şeylerden kendimi mesul kabul edip,yargılıyorum.

Prag'da yine yalnızım ,sokaklara sığmaz oldum,köşeleri sürtünmeden geçemiyor,cadde cadde dolaşamıyorum.Otelime çekilme kararı alıyorum,işlemeli duvarlarına bakıp düşünmek için.

Prag'da yine yalnızım,şaka lan yanlız falan değilim ayrıca prag'da da değilim,Bursa'da bilgisayar başında gebeş gibi oturuyorum.Ben anadolu topraklarından hiç çıkmadım amk istanbul'a bile tavırlıyım.Ne prag'ı ne ne vorniga deresi götümden salladım hep.Hem öyle bir derede yok vardıysa da benim haberim yok.Bu tarz mecazın amına koyan,çok büyük şairim,yazarım diye dolanan tiplere kıl olduğum için,azcık taş taş geçiyim dedim. oldumu bilmiyorum tabi.Prag'la ilgili bildiğim tek şey de sparta prag futbol takımı başka bi sikim bilmiyorum.Hadi öptüm yanaklarınızdan.